4 Απριλίου 2014

Αφιέρωση #1

Πονάω ξέρεις.
Όχι δεν πονάω πουθενά στο σώμα μου, πονάει η καρδιά μου.
Θέλω να σε δω, θέλω να σε αγγίξω, θέλω να σε αγγίζω χωρίς φόβο και θέλω να σου χαμογελάω, με το πιο όμορφο χαμόγελο που μπορώ να προσφέρω.
Θέλω να με κοιτάζεις, με αυτά τα μάτια σου τα μαγικά και να νιώθω πως σε αγαπώ.
Θέλω κι εσύ να μου χαμογελάς και να με λατρεύεις, να με πειράζεις και να ειρωνεύεσαι.
Αλλά σε παρακαλώ μη σταματάς να με κοιτάς.
Μέσα στα μάτια σου βλέπω τον κόσμο μου όλο και ζωντανεύει η ψυχή μου, νιώθω αδύναμη μπροστά σου.
Αγκάλιαζε με, αγκάλιαζε με όσο πιο δυνατά, κράτα με για να χαθώ.
Δε θέλω να με αρνηθείς, σε παρακαλώ μη με παρεξηγείς.
Όχι, δεν θέλω να σου κάνω κακό, όχι δε θέλω να με διώξεις.
Κι αν σε χάσω τι θα κάνω;
Η αμηχανία δεν μας ταιριάζει.
Μη μου πεις όχι, σε θέλω δίπλα μου, μαζί μου.
Φοβάμαι μ' ακούς.
Φοβάμαι την απόρριψή σου.
Τι θα κάνω χωρίς εσένα;
Μη φύγεις σε παρακαλώ..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου