Έλα να..

(Έλεγα πως η επόμενη ανάρτηση θα έχει σοβαρό θεματικό κέντρο αλλά μάλλον είμαι πολύ "ρομαντική" για κάτι σοβαρό.)

Σε καμία περίπτωση δε θέλω να το παίξω γκουρού του έρωτα και της αγάπης και κουράζει μέχρι και μένα το γεγονός να γράφω πάντα για κάτι φιλοσοφικό ή κάτι που έχω βιώσει εγώ η ίδια με το χειρότερο τρόπο αλλά απ' ότι φαίνεται δεν μπορώ και να το αποφύγω. 

Γνωρίζεις έναν άνθρωπο και θες να τον πλησιάσεις γιατί σε ελκύει η προσωπικότητά του. Πιστεύεις πως είναι διαφορετικός από όλους και πως έχει κάτι μοναδικό. Θες να μάθεις περισσότερα πράγματα γι' αυτόν και να γίνεις ένα κομμάτι του ίδιου του εαυτού του μη ξέροντας που θα οδηγήσεις μια τέτοια απόπειρα. 

Κι έτσι δίνεις τα πάντα, προσπαθείς, υποχωρείς, πέφτεις χαμηλά και υποτιμάς τον εαυτό σου γι' αυτόν κι ας παίρνεις μόνο σαν αντάλλαγμα μερικές λέξεις λυτρωτικές από αυτόν. Δεν πτοείσαι, πιστεύεις πως είσαι ένα βήμα πιο κοντά του. Πιστεύεις πως σύντομα θα έρθει μια μέρα που θα σου συμπεριφερθεί με τον ίδιο τρόπο που του συμπεριφέρεσαι κι εσύ. Πως θα σε αποδεχτεί και πως θα έχετε ένα happy end ΜΑΖΙ.

 Πράγμα πολύ δύσκολο γιατί βλέπεις ορισμένοι άνθρωποι έχουν χτίσει τοίχους μεγαλύτερους κι από το μπόι τους (για σένα είναι αυτό, ξέρεις εσύ). Τοίχους που όσο θες να τους γκρεμίσεις είναι τόσο ισχυροί που όταν τους χτυπάς το μόνο που καταφέρνεις είναι να τους δώσεις την ευκαιρία να φτιάξουν ισχυρότερα θεμέλια και να αποκρούσουν κάθε επίθεση σου με τρόπο βάρβαρο και πολλές φορές απαξιωτικό. Τοίχοι φτιαγμένοι από απωθημένα, από ντροπές, από αμφιβολίες, από αμφισβητήσεις και από πόνο. 

Συμπερασματικά, ο άνθρωπος που νοιάζεσαι γι' αυτόν σε απομακρύνει συνειδητά ή μη. Πιστεύει πως κι εσύ θα έρθεις για να τον απογυμνώσεις και να τον αφήσεις ξεκρέμαστο χωρίς προστασία. Γίνεσαι και εσύ χωρίς να το θέλεις μέρος του τοίχου του όσο σε διώχνει και δημιουργεί πεποιθήσεις αντίθετες από αυτές που πραγματικά θα έπρεπε να υπάρχουν. Σε κατηγορεί πως εσύ τον απομακρύνεις, πως θες το κακό του ενώ αυτό που θες είναι ένα κομμάτι τους εαυτού του. Κι εκεί είναι που αναρωτιέσαι αν πρέπει να συνεχίσεις να προσπαθείς ή να φύγεις μακριά για να μην του κάνεις κι άλλο "κακό"..

Γι αυτό γκρέμισε τους τοίχους σου και έλα να με βρεις..

(Προειδοποίηση: Αυτή η ανάρτηση είναι ό,τι να 'ναι.)