Ονειροφύλακες

"Σε εκείνη τη χώρα, λοιπόν, ζούσαν οι πιο περίεργοι κι ασυνήθιστοι άνθρωποι: άνθρωποι που, όσο παράξενο κι αν φαίνεται, είχαν στην πλάτη τους από ένα ζευγάρι μεγάλα διάφανα φτερά - τόσο διάφανα, σαν να ήταν φτιαγμένα από γυαλί. Τα φτερά αυτά δεν είχαν συγκεκριμένο χρώμα, αλλά κάθε φορά έπαιρναν και διαφορετικό: από το γαλάζιο τ'ουρανού και το μπλε της θάλασσας, από το πράσινο των δέντρων κι από το κόκκινο της παπαρούνας, από το χρυσαφί του ήλιου κι απ' το ασημένιο της σελήνης.

Κατά τα άλλα όμως αυτοί οι άνθρωποι είχαν και πολλές ομοιότητες με τους κοινούς ανθρώπους. Πήγαιναν σχολείο, σπούδαζαν, ταξίδευαν, έκαναν οικογένεια, είχαν φίλους κι ό,τι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί ότι κάνουν οι συνηθισμένοι άνθρωποι. Όμως το πιο σημαντικό απ' όλα, αυτό που τους έκανε ξεχωριστούς ήταν η δουλειά τους. Όλοι λοιπόν, οι άνθρωποι αυτής της χώρας είχαν από τη στιγμή της γέννησής τους την ίδια δουλειά, μία πολύ παράξενη, όμορφη και σημαντική δουλειά: να φυλάνε τα όνειρα των άλλων και συνηθισμένων ανθρώπων.

Κάθε νεογέννητο μωρό που γεννιόταν στις χώρες των ανθρώπων, από το πρώτο κιόλας όνειρό του, αποκτούσε στη μακρινή εκείνη χώρα των Ονειροφύλακά του, τον προστάτη των ονείρων του. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, ο συγκεκριμένος Ονειροφύλακας θα είχε ως μοναδική του αποστολή να φυλάει τα όνειρα του προστατευμένου του. Κάθε Ονειροφύλακας, λοιπόν, φορτωνόταν τα όνειρα στην πλάτη του και με τα μεγάλα φτερά του πετούσε στους απέραντους ονειρόδρομους. Όπως είναι φυσικό, οι Ονειροφύλακες είχαν πολλή δουλειά προσπαθώντας να διατηρούν ζωντανά τα όνειρα κι επιπλέον να βοηθάνε τους ανθρώπους ώστε να μην ξεχνάνε τα όνειρά τους, αλλά να τα θυμούνται και να συνεχίζουν να ονειρεύονται."

Αγγελική Δαρλάση 

(σύγχρονη λογοτεχνία για παιδιά και για νέους, εκδόσεις Πατάκη)

-μ