21 Μαρτίου 2013

Who wants an easy life?

But who wants an easy life?
It's boring!
Και ποιος δε συμφωνεί; Πιστεύεται πως η ζωή μας θα ήταν καλύτερη αν ήταν μονο χαρές; Κάνετε λάθος. Και επίσης αν η ζωή μας ήταν μονο δυστυχιες; Τότε τι; Η ζωή μας, για να είναι όμορφη, χρειάζεται ισορροπίες. Και λίγη χαρά και λίγη λυπη. Και λίγες στιγμές ευτυχίας και λίγες στιγμές απογοήτευσης. Λίγο απ'ολα. Η ζωή, είναι σαν ένα παιχνίδι και σε ένα παιχνίδι, ποτέ δεν κερδίζουμε η χάνουμε συνέχεια. Εννοείται όμως πως δε γνωρίζουμε τι θα συμβεί. Ολα γίνονται τόσο γρήγορα και τόσο απρόσμενα. Η γρήγορη εναλλαγή από την ευτυχία στη δυστυχία, ώρες ώρες μπορεί να τρομάξει.
Κανένας δε μπορεί να βιώνει σε αυτή τη ζωη μονο ευχάριστες ή μονο δυσάρεστες στιγμές. Το θέμα είναι το πως θα τις αντιμετωπίσεις όμως...
Σε περιόδους απόλυτης χαράς, έχουμε δίπλα μας ανθρώπους που μας αγαπούν και μας νοιάζονται και βιώνουν μαζί μας τη χαρά μας. Οταν είμαστε χαρούμενοι, βγαίνουμε, διασκεδάζουμε και περνάμε καλα. Χωρίς να σκεφτόμαστε ότι μετά από λίγο καιρό μπορεί να συμβεί κάτι που θα ανατρέψει τα ως τωρα δεδομένα. Και καλα κάνουμε. Πρέπει να ζούμε τις χαρούμενες στιγμές της ζωής μας με πάθος, σαν κάθε στιγμή, να είναι η τελευταία!
Από την άλλη, για τις μεγάλες λύπες της ζωής μας χρειάζεται θάρρος και για τις μικρές υπομονη.. Ολα διορθώνονται. Και στο κάτω κάτω είναι ασήμαντη η λύπη όταν αγαπάμε αυτόν που μας την προκαλεί...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου