Θα σε αγαπήσουν για αυτό που είσαι.

Ο μπαμπάς της, της έλεγε "Μην αλλάξεις για κανέναν. Θα σε αγαπήσουν για αυτό που είσαι και όχι για αυτό που θα φανείς." Είχε δίκιο όμως;

Στο δημοτικό ήρθε ο πρώτος της ενδοιασμός. Πιο ανεπτυγμένη από τα άλλα παιδάκια ξεχώριζε (μιας και το ύψος της δεν ήταν και το φυσιολογικό εκείνης της ηλικίας). H παρέα της,  κάτι μικροκαμωμένα κοριτσάκια που όταν ήταν μαζί τους, ένιωθε χάλια και ότι συμπεριλαμβάνει την λέξη αυτήν.

Κάτι δεν πήγαινε καλά και το ένιωθε. Πέρασε καιρός και το διαφορετικό έτρεχε μέσα στις φλέβες της. Ήρθε η πέμπτη δημοτικού. Διαφορετικές απόψεις,  στυλ ,γούστο. Τα παιδιά στην τάξη την κράζανε. " Ποιος ακούει αυτές τις βλακείες;;! Η μάνα τους, τους ξέρει αυτούς τους ξεχασμένους;!" Έκανε πως δεν την ένοιαζε αλλά τα λόγια τους τρυπούσαν την καρδιά της. Διάφορες σκέψεις πέρασαν από το μυαλό της. "Μήπως αν αλλάξω στάσεις και παραστάσεις; Μήπως αν ντυθώ ανάλογα; Το μαλλί λες να φταίει;

 Προσπάθησε η μικρή και άλλαξε παραστάσεις. Δεν της άρεσαν τα αρνητικά σχόλια και ούτε η κοροϊδία από τους συμμαθητές της. Έτσι δεν ένιωθε πια περίεργα και όλα πηγαίνανε καλά.

Μετά από χρόνια η μικρή μεγάλωσε και ήρθε στο λύκειο. Διαφορετικές οι παρέες της, καμία σχέση με την παλιά του δημοτικού. Εκεί ήρθε σε επαφή με διαφορετικά παιδιά, παιδιά που είχανε το παλιό της γούστο.Εκείνο που προσπαθούσε να κρύψει και να αρνηθεί.

Σάλεψε. Νευρίασε με τους παλιούς της συμμαθητές αλλά νευρίασε πιο πολύ με τον ίδιο της τον εαυτό. Πως το άφησε να συμβεί αυτό!; Πως άφησε να την επηρεάσουν ένα μάτσο παιδιά καρμπόν; που δεν ήξεραν τίποτε μα είχαν άποψη για 'όλα;!

Πέταξε από πάνω τον ψεύτικο, υιοθετημένο από τις μόδες τριγύρω εαυτό της. Τον εαυτό που θα μπορούσε να ελκύσει τους πάντες.Κράτησε μόνο εκείνον που ένιωθε πως ήταν σωστός. Μόνο εκείνον που ένιωθε εκείνη άνετα δίχως να σκεφτεί πια τους άλλους και της γνώμες τους..

"Μην αλλάξεις για κανέναν. Θα σε αγαπήσουν για αυτό που είσαι και όχι για αυτό που θα φανείς" Τελικά μπαμπά ναι. Είχες δίκιο.

Theopoula S.