μα κάπου κρύβεται η αγάπη...

Οι μέρες μας περνούν, ψάχνοντας την αγάπη. Ψάχνοντας αυτόν τον μικρο θεούλη που θα μας χτυπήσει με το βέλος του και θα αρχίσουμε να νιώθουμε πεταλούδες στο στομάχι...ή μήπως μας ψάχνει αυτός; Κάθε μέρα  δεχόμαστε τόσα είδη διαφορετικής αγάπης και όμως πολλές φορές, απλά την προσπερνάμε..Ψάχνουμε αυτό το τέλειο, αυτό που βλέπουμε στις ταινίες και λέμε ''αχ μακάρι να είχα και γω κάποιον σαν κι αυτόν'' και στο τέλος καταλήγουμε να μένουμε μόνοι γιατί τα μεγάλα και άπιαστα όνειρα, κάθε άλλο παρά καλά είναι.. Το μόνο που επιφέρουν συνήθως, είναι πόνο και απογοήτευση..Απορρίπτουμε τόσους ανθρώπους που μας αγαπάνε πραγματικά περιμένοντας αυτόν τον όμορφο πρίγκιπα που στο τέλος θα μας πληγώσει.. Κρίμα δεν είναι;
Η αληθινή ομορφιά, δεν βρίσκεται στο πρόσωπο κάποιου, αλλά στην καρδιά του..Αυτό να κοιτάτε την καρδιά και με την καρδιά γιατί ''την ουσία τα μάτια, δε μπορούν να τη δουν'' 
Και ξυπνάμε ένα πρωί και καταλαβαίνουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι που έχουμε αγαπήσει εμείς με όλη μας την ψυχή, δεν υπάρχουν πια και δεν υπάρχουν γιατί δεν υπήρξαν ποτέ, ούτε στις νύχτες που φύγανε, ούτε στις μέρες που ήρθανε αλλά ούτε και στα αύριο που θα φύγουν ξανά..Άδικο δεν είναι να πονάμε για κάτι που δεν υπάρχει;
Γι'αυτό την επόμενη φορά που θα σου πει κάποιος πως σ'αγαπάει, δως του και συ απλόχερα την αγάπη σου, κάνοντας έναν άνθρωπο χαρούμενο και τη ζωή σου καλύτερη..Μα και συ, όταν αγαπάς κάποιον, να του το λες κι ας μη το εκτιμήσει, κάποτε ο τροχός θα γυρίζει και όλα τότε θα ναι πολύ πιο δίκαια για σένα. Σκέψου το..

-T
(P.S Μαριάννα και γω σ'αγαπώ!)